DE ZJIÈ.

We hebben ze op heel wat plaatsen naar onze hand gezet om te kunnen genieten van het ‘wonderlijke zeegevoel’: Flaneren op dijken, de ene niet-originele brasserie naast de andere en genieten van het uitzicht op de 7e verdieping van één van de ontelbare appartementsblokken… Heerlijk…!

 

Gelukkig zijn er tussen al dat toerisme nog de ‘echte, ongerepte natuur- gebieden’.

 

Deze reeks wil je uitnodigen tot kritische reflectie over onze drang naar controle en beheersing, over ons ‘aantasten’. Over de gigantische tegenstelling tussen het natuurlijk overvloeien van de duinen in de zee en de afgelijnde onderbrekingen die we er zelf hebben aangebracht. Tussen de zachte vormen van ‘wat altijd geweest is’ en de menselijke hardheid om onze omgevingen tot onze realiteit te maken.